Με τον Clive Sinclair, έφυγε ένας από τους πρωτοπόρους της Ευρώπης στον τομέα της πληροφορικής. Ο Βρετανός ήταν πολύ περισσότερο από μόνο ένας επιχειρηματίας που προώθησε την επανάσταση των μικροϋπολογιστών με τους φθηνούς υπολογιστές ZX.
Ένας υπολογιστής για λιγότερα από 100 £; Μια απίστευτη προσφορά το 1980. Λίστες αναμονής μηνών με προπαραγγελίες και άριστες κριτικές έδειξαν ότι η Science of Cambridge Ltd. είχε δεχθεί ένα δυνατο χτύπημα, δεδομένου ότι οι υπολογιστές προέρχονταν κυρίως από τις ΗΠΑ εκείνη την εποχή. Επιπλέον, ο επικεφαλής της εταιρείας Clive Sinclair αρχικά δεν ήταν πραγματικά πεπεισμένος από την ιδέα ότι οι υπολογιστές είναι κατάλληλοι για ένα ευρύ κοινό.
Ο Sinclair ξεκίνησε το 1958 με ένα σχέδιο για ένα μικροσκοπικό ραδιόφωνο - εκείνη την εποχή ήταν ακόμα στη μέση ττου λυκείου, καλή ώρα σαν τον δικό μας τον Δημήτρη Χατζή. Ασχολούνταν με την τεχνολογία από την παιδική του ηλικία και είχε το όνειρο να γίνει μηχανικός ή τουλάχιστον εφευρέτης. Αυτό που σήμερα θα λέγαμε «σπασίκλας». Έδειχνε ελάχιστο ενδιαφέρον για αθλήματα και παιχνίδια με τους συνομηλίκους του, απορροφούσε με ανυπομονησία όλες τις γνώσεις που είχαν να προσφέρουν τα βιβλία με θέμα την τεχνολογία. Δεν είχε χρόνο για το πανεπιστήμιο, ο Σινκλέρ ήθελε τα πάντα - και τα ήθελε αμέσως. Αυτή η δημιουργική ανυπομονησία ήταν που διαμόρφωσε ολόκληρη τη ζωή του και του έφερε τόσο τεράστιες επιτυχίες όσο και τεράστιες αποτυχίες.

Αρχικά εργάστηκε ως τεχνικός συγγραφέας για αγγλικά εξειδικευμένα περιοδικά με θέμα την τεχνολογία hi-fi, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 1960, σε ηλικία 21 ετών, ίδρυσε την πρώτη του εταιρεία, Sinclair Radionics. Η εταιρεία είχε δανειστεί 50 £ ως μετοχικό κεφάλαιο και αρχικά πουλουσε κιτ ραδιοφώνου μέσω ταχυδρομείου. Ο Sinclair γοητεύτηκε από τις δυνατότητες μικρογραφίας και άρχισε να κατασκευάζει ραδιόφωνα τσέπης το 1965. Η πώλησή τους του έφερε σημαντικά κέρδη και του επέτρεψε να επεκτείνει την παλέτα προϊόντων του ώστε να περιλαμβάνει και στερεοφωνικούς ενισχυτές και μεγάφωνα. Το γεγονός ότι οι συσκευές ήταν μερικές φορές αμφίβολης ποιότητας του φαινόταν αδιάφορα, επειδή είχε ήδη επικεντρωθεί σε έναν νέο τομέα μικροσκοπικών συσκευών: τους υπολογιστές.



Η πρώτη αριθμομηχανή της εταιρείας με μπαταρία ονομάστηκε Executive, σήμερα θα ήταν ένα κλασικό προϊόν της Apple. Το λεπτό, κομψό εξωτερικό του και οι περιορισμένες λειτουργίες του ώθησαν το περιοδικό New Scientist να διαπιστώσει: Λιγότερο επαγγελματικός υπολογιστής, περισσότερο κόσμημα. Ως εκ τούτου, κατέληξε ακόμη και στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και τελικά έκανε τον Σινκλέρ πλούσιο με κέρδος σχεδόν δύο εκατομμυρίων λιρών. Δεν είχε σημασία ότι μια από τις συσκευές έσκασε στην τσέπη ενός Σοβιετικού διπλωμάτη και σχεδόν πυροδότησε μια κρίση του ψυχρού Πολέμου.
Χωρίς οικονομικές ανησυχίες, ο Clive Sinclair μπόρεσε πλέον να επικεντρωθεί σε αυτό που του άρεσε περισσότερο: στην ανάπτυξη νέων, συναρπαστικών gadgets.
Για παράδειγμα, ένα κομψό ψηφιακό ρολόι που έδειχνε την ώρα με το πάτημα ενός κουμπιού και μια μίνι τηλεόραση. Ωστόσο, και τα δύο δεν έφεραν την αναμενόμενη επιτυχία, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα ο Sinclair να αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη διεύθυνση της Sinclair Radionics το 1979. Αφοσιώθηκε όμως σε νέες τεχνολογίες στην επόμενη εταιρεία του, την Sinclair Research. Το πλεονέκτημά του αυτήν τη φορά ήταν ο μηχανικός Chris Curry, τον οποίο κατάφερε να πείσει, να ενταχθεί στη νέα του εταιρεία.

Ο Curry έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του MK-14, ενός κιτ για οικιακό υπολογιστή με τιμή μόλις 39 λίρες. Ο Clive Sinclair όμως δεν ήταν ποτέ απόλυτα πεπεισμένος ότι πρόκειται για μια καλή ιδέα. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο άνθρωπος που διαμόρφωσε την ευρωπαϊκή κουλτούρα υπολογιστών όσο κανένας άλλος, στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ πολύ για τους υπολογιστές, ούτε τους χρησιμοποιούσε. Σε συνέντευξή του στον Guardian το 2010, είπε: «Τους βρίσκω ενοχλητικούς. Μου αρέσει περισσότερο να μου τηλεφωνούν όταν θέλουν να επικοινωνήσουν μαζί μου. Δεν θέλω να αποσπάται η προσοχή μου από όλο αυτό- είναι ένας εφιάλτης».



Αυτές οι επιφυλάξεις όσον αφορά τους υπολογιστές, οδήγησαν σε διαφωνία μεταξύ Curry και Sinclair. Ο μηχανικός εγκατέλειψε την εταιρεία και από εκεί και πέρα ​​αφιερώθηκε με μεγάλη επιτυχία στην ανάπτυξη του BBC Micro στην ανταγωνίστρια Acorn.
Τώρα ένας άλλος Clive Sinclair ήρθε στο προσκήνιο, ο προσπαθούσε να τορπιλίσει το ανταγωνιστικό προϊόν με όλα τα μέσα που είχε στη διάθεσή του.  Αυτή η άνιση μάχη μεταξύ του παγκοσμίου φήμης εφευρέτη και της μικρής νεοσύστατης εταιρείας απεικονίστηκε έντονα στη σειρά Micro Men του BBC του 2009. Ο Sinclair είναι ένα μείγμα Albert Einstein και Willy Wonka, είπε ένας ηθοποιός -δεν θυμάμαι το ονομα του- ο οποίος τον υποδύθηκε στην τηλεόραση.

Ακόμα κι αν δεν μπόρεσε να πάρει το προσοδοφόρο συμβόλαιο για την παραγωγή ενός μικρού υπολογιστή για τα σχολεία στη Μεγάλη Βρετανία, τα προϊόντα του αναπτύχθηκαν υπέροχα. Τα ZX 80 και ZX 81 τον έκαναν σούπερ σταρ στη βιομηχανία ηλεκτρονικών ειδών στις αρχές της δεκαετίας του 1980.
Ο Sinclair εκτιμά ότι το κέρδος που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν 14 εκατομμύρια λίρες. Ανά έτος.



Σερ Κλάιβ Σίνκλαιρ, ελαφρύ το χώμα